Το άγχος του αποχωρισμού και τρόποι να το αντιμετωπίσουμε

Η Συναισθηματική Νοημοσύνη στα παιδιά και 7 τρόποι να τη χτίσουμε
30 Ιουνίου, 2017
Οργάνωση ενηλίκων με ΔΕΠΥ και ο κανόνας 80/20
17 Ιουλίου, 2017

Το άγχος του αποχωρισμού και τρόποι να το αντιμετωπίσουμε

Το άγχος αποχωρισμού είναι μια φυσιολογική φάση  που περνούν τα περισσότερα παιδιά. Το στάδιο αυτό μπορεί να διαφέρει σε διάρκεια ή σε ένταση από παιδί σε παιδί, ενώ συνήθως εμφανίζεται στην ηλικία των 10 με 12 μηνών και εκδηλώνεται με έντονο φόβο και αγωνία, όταν η μητέρα απομακρύνεται. Αυτή είναι μια περίοδος κατά την οποία η μητέρα μπορεί να νιώσει μια τρομερή δέσμευση και έντονες ενοχές κάθε φορά που χρειάζεται να αφήσει για λίγο το μωρό της. Ωστόσο, αυτή είναι συνήθως μια φάση που περνά γρήγορα, αρκεί οι γονείς να μπορέσουν να τη χειριστούν  με ψυχραιμία και υπομονή.

  1. Αρχικά, είναι πολύ σημαντικό να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι πρόκειται για φυσιολογική εξέλιξη που αργά ή γρήγορα θα περάσει.
  2. Προετοιμάστε το παιδί για τον αποχωρισμό, ακόμη και αν πρόκειται να πάτε στο διπλανό δωμάτιο. Αν είναι για παράδειγμα στο πάρκο του και παίζει, πείτε του «Τώρα θα πάω δίπλα να μαγειρέψω» κλπ. Είναι σημαντικό να δώσετε έμφαση στην επιστροφή σας, π.χ. «Πάω για ψώνια και όταν γυρίσω θα..».
  3. Δείξτε τη χαρά και τον ενθουσιασμό σας που επιστρέψατε, πάρτε το παιδί μια αγκαλιά και δώστε του ένα μεγάλο φιλί για να καταλάβει πόσο σας έλειψε!
  4. Κάντε «πρόβες» αποχωρισμών μικρής διάρκειας, ποτέ όμως μη φεύγετε κρυφά ή ξαφνικά όταν έχει αποκοιμηθεί. Αν ξυπνήσει, πιστεύοντας πώς είστε δίπλα του, το πιθανότερο είναι να τρομάξει ή να φοβηθεί πως το αφήσατε.
  5. Δώστε στο παιδί την ευκαιρία να εξοικειωθεί με το πρόσωπο που θα το φροντίσει κατά την απουσία σας. Ακόμη και αν πρόκειται για οικείο πρόσωπο (π.χ. παππούς, γιαγιά), προετοιμάστε το δηλώνοντας ότι η γιαγιά θα του κάνει συντροφιά για όσο λείπετε. Αν το παιδί είναι μικρότερο, αφήστε το άλλο άτομο να παίξει πρώτα μαζί του μπροστά σας. Μην το αφήνεται με κάποιον τρίτο χωρίς καμία προετοιμασία.
  6. Σε περίπτωση κάποιας «αταξίας», μην το απειλείτε ότι θα το αφήσετε μόνο του και θα φύγετε, μην το κλείνετε στο δωμάτιο μόνο του για τιμωρία και μην το φοβίζετε λέγοντας ότι θα το πάρει κάποια τρομακτική φιγούρα, αν δεν είναι «καλό παιδί». Όλα τα παραπάνω είναι πιθανόν να του δημιουργούν το άγχος και το φόβο της εγκατάλειψης.

 

Τέλος, το σημαντικότερο όλων είναι να μην αφεθείτε σε συναισθήματα ενοχής, κάθε φορά που χρειάζεται να αφήσετε το παιδί. Αν, ως γονείς, του παρέχετε την ασφάλεια και την αγάπη που χρειάζεται, γρήγορα θα ξεπεράσει το φόβο του αποχωρισμού και θα νιώσει δυνατό και ασφαλές τόσο μέσα στην οικογένεια, όσο και στην πορεία της ζωής του.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.